Mavi Kelebek ...

Evet şu sıralar acaip sıkılmış vaziyetteyim...Toparlayamıyorum kendimi.Beynim hep muziplikler peşinde,napsam ne etsem diye :D ...Yok o değil,evdekilerde artık oyunuma gelmiyor...O daha bir sinir bozucu :/...
Ne yapsam ne yapsam,bir hamak alıp sallansam mı ki acaba...Hamakta sallanmayı da beceremiyorum ki,ters dönüyorum ve düşüyorum :( ...

Geçen gün düşündümde evlendiğimde,bide üstüne hamile kalırsam havuzda yada denizde doğurcam...Yok yok karar verdim blog öle yapıcam...Bak bana, 15 imden sonra öğrendim yüzmeyi...Elin çocukları doğdugunda yüzmeyi öğreniyor..Hem daha sağlıklıymış,araştırdım blog merak etme :D ...Ha tabi bunun için önce bir aday sonrada bir doğum gerek..Onlar da şimdi ufukta görünmüyor :/ ...
Ne demiş Nil ablamız, "Çocuk da yaparım,kariyer de... "
Önce şu bitmeyen okulu bitirmem gerek,sonra yurt dısında 1 yıl hizmet vermem gerek,sonra kaymakamlık sınavlarına girmem gerek,kaymakam çıkmam gerek..Sonra atamamı güzel bir ilin güzel bir ilçesine aldırmam gerek..Sonra bir aday bulmam gerek,o aday ile aday olmaktan çıkıp bi de üstüne evlenmem gerek..Çocuk zaten evlendikten 2-3 yıl kadar sonra...
Peki ben kaç yaşında olacağım yav bu sırada... :/:/ oouuffff off...

Yıllar önce bir çizgi film vardı,adını hatırlamadığım...Minicik,rengarenk ayıcıklar oynardı.Hani gökyüzünde,bulutların üstünde yaşarlardı ya.Her birinin göbeğinde desenleri vardı ve onlardan sihir-ışın neyim yayarlardı kötülük olunca...Haaah işte sen hatırladın di mi blog...İşte o çizgi filmden bir kare bulamadığım için googleden bu çizgi adam koştu yardımıma...İşte ben de bu rahat çizgi adam gibi bulutların üstünde olmak istiyorum şu an blogcum...Valla bak acayip bunaldım burda...Keyif çatmak kafamın hiç bir şekilde de dağılmamasını istiyorum...Dünyada barış istiyorum :D ...Bi de beni çok seven bir ..........................

(Bu arada bi arkadaşın hatırlatması ile öğrenmiş oldum...Sevimli Ayıcıklar/Care Bears' mış adı çizgi filmin.. :D )
Dedim ya son günlerde bunalımdayım...Göl kenarına indim geçenlerde...Valla bi ara affalladım da sonra kafam yerine geldi...Omzumdaki melek mi kurtardı beni bilmiyorum...Vazgeçirtti beni düşüncemden...Kötü düşünce bunlar yaa... :( Ama insanın aklına bi anlık da olsa geliyor...Hele böyle yerinde olmayan zamanlarda...
Kendi adıma bi zar attım blog...6 da 6 gelmedi tabi :/...
Ama oyuna başlamıştım bi kere..Geri adım atamazdım...Bakalım bu adım beni nereye götürecek...Mutlu muyum yoksa mutsuz muyum bilemedim şimdi... ooouufffff... :( :(
Ama yeni fark ettim zarı yanlış zamanda yanlış kişiye attım...Oyun doğru ama oyuncular yanlış bee blogcum...
Çanta krizim gelmişti benim..Gittim kendime gene çanta aldım..Tam olarak bu marka olmasa da yandan çakmasını aldım...Rengi de bu renk değil zaten,siyah..Yani aslında sadece tarzı benziyor yoksa başka hiç bir benzer yanı yok :D ...
Evet tam olarak neden sıkıldın die soruyorsanız aslında şu an olmak istediğm yer Miami...Acayip orda olasım var şu an da..Delice yüzmek istiyorum..Yüz üstü,sırt üstü felan...Deniz yatağımıda götürdüm mü tam olur,koy ver kendini Duygu engin denizlere...Ama hayaller henüz gerçekleşecek kadar güçlü değil...Sanırım bu moral bozukluğum birazda basvur(A)madığım ülkelerden kaynaklanıyor..Davetiye geliyor ama ben başvur(A)mıyorum...Ağlamak çözüm değil biliyorum ama napiiim... :/
Evet yine Nil ablamızın "gitme yoksa" şarkısında dediği gibi...
___Gitme yoksa katlederim bizim yan komşuları...
Sonra polise derim öldürmüş masumları... ___

Gitme ...

Bu da benim aslında tamamen masum olduğumun bir kanıtı olan fotoğraf karesi...Ne kadar kötü şeyler temenni etsem de aslında , "aslımda" iyi bir insanımdır...Valla bakın,kanatlarım eksik melek demeniz adına sadece...O kadar yani...Ha bide başımın üstündeki yuvarlar sarı halka olması gerek...

Onlar tam olunca ben ölmüş mü oluyorum şimdi.. :/
Valla bilmiyorum blog,acaip depresifim şu sıralar..Beni bu havalar mahvetti desem o da değil ki..Ben bu soğuk havaları,yazdan daha çok severim biliyorsun..Yağmur,çamur,kar felan tam benlik...Bak şimdi kardan adam yapasım da geldi blog...

Ben kendimde değilim sanırım blog,burada dile dökemeyeceğim bir olay yaşıyorum şu sıralar,nasıl atlatırım onu da bilmiyorum..Kimseye de söyleyemiyorum ki...Oooufff off..Tembih var yani,ısrar yok lütfen...
Canım yanıyor,evde daralıyorum,afakanlar basıyor be blog...Annem babamda artık daha geç gelmeye başladı eve.Bankada işler daha da yoğunlaştı diyor annem...Kadıncaz bi de eve geliyor yorgun argın hemen gidip yatıyor yatağa..Babam zaten iş yerinden 12 de geliyor,o da yorgun...Napayım ben napayım daha yav...
Acilen 10 Kasım'ın gelmesi gerek...Hem de ışık hızıyla yetişmesi gerek imdadıma...

Hadi kaçtım ben...
Sağlık dolu günler diliyorum size,sevdikleriniz ile...
Bana da aynı dilek geçerli tabi... ;)