Bilmeni İsterim...
Güvenmek istersiniz ya hani birine…Tam güvendim dersiniz de hani ters taklak oluverirsin ya…İşte tam da o haldeyim…
Kullanıldığınızı hissedersiniz ya,bencil bir insanın yüzünü çok zaman geçtikten sonra anlarsınız ya hani,işte tam da öyle bir hayal kırıklığı içerisindeyim şu sıralar…Canım acır,çünkü farkındayımdır kullanıldığımın…
Kırgınlığımı ve kızgınlığımı pek dile dökemem böyle yıpranmalarda…Birden patlar,birden alev alır,birden unutuveririm…Ama hiçbir zaman da karşımdakine söyleyemem derdimi…Belki de fırtınayı beklerim,kim bilebilir ki…
Kolay kolay konuşamam insanlarla…Sıcak bulmadığım kişiye sokulamam…Mesafe vardır hep,korkarım belki de…Üzecek beni,yıpratacak ruhumu diye..Ve hiç yanılmadım bu kuruntum adına.. (Kuruntu yaptığımı düşünenlere :/ … )
Canımın acıdığını açıkça yazıya dökerim ama dile getiremem…Çünkü yazı yazmak kolaydır,karşımdakini çok sert kırabilirim,parçalara ayırabilirim,güvenirim 29 harf dağarcığına…Tam tersi de kolaydır..Bir insanı sevdiğini belli etmek …
Çok sert görünebilirim yada çok çocuk kalpli…Ama her biri yanılır kanaatinde…Belki taş kalpliyim belki çocuk yürekliyim…Ben bile hissedemiyorum kendimi…
Ama farkında olduğum şey,çok çabuk kanabilirim.İnsanların iki tebessümüne onları bana sıcak sanabilirim.Yanılabilirim de...
İçimden,fırtınalarla boğuşmak isteyebilirim de…İntikam,kin,nefret duyabilirim…Ama bunları dile dökemeyebilirim…
Ve…
Ve biliyor musun?Ben kimsenin yanında ağlayamam...
Ama tüm bunlara rağmen kışın ayaklarım çok üşür...
Bilmeni isterim…
neden söyle yapıyorsun Duygu?
Başka birşey demiyorum,sen demek istediğimi anladın.Ama yapma bunu,tüm kalbimle istiyorum inan.
Barış
bu ara ihtiyacım var sana...
ellerimi sakın bırakma...
bana huzur veren tek yer senin yanın,unutma...
...
:/ :(