Mavi Kelebek ...

Evimdeyim...
Özlemişin herkesi en fazla olanından... :D
Yakında Tokat'tan anneannem ve dedem gelecekmiş allah izin verirse :D .
O yüzden çok daha mutluyum...

Yukardaki balığın alakası ney mi?..
Şöyle ki...
Az önce burcumu okudumda,yazan yorum beni mutlu etti :D ..Yazayım sizede.. :D

'' Yurtdışından alacağınız bir haber sizi çok sevindirecek. Uzun zamandır bunu beklediğiniz için rahatlayacaksınız ve kolaylıkla bir sonraki aşamaya geçme şansınız olacak. "

Öle işte...
Bu kadar...
Görüşürüz :D

Eskişehir'de ki son 2 günüm...
Odanın son halini görmelisiniz,3.dünya savaşı bizim odada çıktı sanki..Her yer dağınık,perişan,ben perişan ve yorgunum...
2 koca bavul,2 koli,1 sırt çantası,1 el çantası...
Ve bunlardan sadece o koca bavul dediklerimden biri hazır sadece su an...Ve geriye kalan günüm 1 :( ..
Yetiştirebilir miyim ki acaba :/...

Eve gidince uzun bir dinlenme zamanı beni bekliyor...
Sonra sabah koşuları,az yemek yeme olayı ve düğüne hazırlık :D ...
Bursa'ya gidip düğün alışverişi yapma vaktim bile öyle kısıtlı ki anlatamam size...Umarım yetiştirebilirim kendimi :/ ...
Sonra Burhaniye/Ören ...
Deniz kenarında 2 haftalık müthiş tatil,vücudun yanması,esmer tenli olma halleri ve terasta geceler boyu süren muhabbetler ve giderilecek hasretler ...
Allahım anlatırken bile fena oluyorum,acilen zaman ilerlemeli,sabırsızlık diz boyu...Vuuuuhhuu :D

Ve sonra...
Eve dönüş...
Kötü günler ve yorucu saatler...
Abimi ve Anna'yı İsveç'e uğurla...Abiden en az 2 yıl ayrı kalma psikolojisi ve bu psikolojiye varan depresyon belirtileri...Ağlamalar,sulu gözlü kız vaziyetleri...
Ve para kazanma evresi,teknosa dükkanının önünden geçerken aklından geçen belli cümleler ...
''Bir gün benimde laptopum olacak,sen benim olacaksın siyah ve gıcır gıcır parlayan laptop :D " nağmeleri...
Para nasıl kazanılır düşünceleri sarar beyni ve bir tanıdık yardımıyla,günlük 25 ytl den tarlaya gidilir,o kavurucu sıcağın altında...Deniz kenarındaki yanışının alasını yaşarsın ortamda...Hea ortam eğlencelidir,muhabbettir ama bir de eklem yerlerinin ağrısı üstüne tuz biberdir :/ ...

Akşamları tarla dönüşünde bilgisayar başına geçilir,yanına bir ingilizce bilen arkadaş alınır ya da msn üzerinden çevirttirilir ve öğrenilen az biraz ingilizce ile EVS projeleri aranır,saatlerce hatta günlerce,gecelerce...

Sonra stres,sıkıntı ve yapamayacağım,bulamayacağım sözleri dökülür ve tekrar ağlanır,ağlanır ve ağlanır...Tam sulu göz olunup çıkılır...Çevrede bulunan herkese sarılır,kuşatılır...Ya da tamamen sessizliğe kaybolunur...Bulunamaz bi daha arayanlar tarafınca ve yok olur...Bir kanalızasyon çukurundan akarak anlamsızlaşır...Saydamlaşır ve hava olur tanrı katına çağırılır... :D :D :P

Duygu evine gider,uzun bir süre ses seda cikmaz kendisinden..
Arayanlar,ulaşamayanlar bu dönem geçicidir,kendisi inzivaya çekilmiştir...Lütfen daha sonra tekrar deneyiniz denilir...Ya da denemeyin,siz bilirsiniz de denilir :D

Hadi kalın sağlıcakla... ;)

"...
Vazgeçmek...
Tekrar ve tekrar...
Hayatta vazgeçtiğim onca şeylerden birisi oldun...

Vazgeçmek...
Hem de istemeye istemeye,ondan uzaklaşırken adım adım,nefes nefes...
Tenimin altındaki tüm hücrelerin bu eylemi red etmesi...Bütün kalp fonksiyonların ise deli gibi atarken,onu her gördüğünde ve konuştuğunda...
Beyninin bu durumdan "vazgeç" demesi...

Şimdi senden vaz mı geçmeli?...

Şimdi senden nasıl vazgeçmeliyim bilmiyorum...
Arkama dönüp bakmadan çekip gitmelerim öyle fazla ki hayatımda,bunlardan birininde sen olmasını istemeye istemeye,senden vazgeçmeye gidiyorum..." :(
........


Kalabalığın içinde yalnız kaldığım bir dönemimdeyim...Bu durum,şu sıralar deli gibi çalıştığım sınavlarımın yakınlaşmasından kaynaklanıyor...Bu gibi durumlarda genelde agresif ve kompleksli olduğumdan dolayı,çevremdekileri ya çok sıkar,rahatsız eder yada fazla sever ve üstüne düşerim...Saçmalarım yani...
Aslına bakarsanır şu sıralar kendisinden vazgeçmeye adım attığım bir durumda yok ortada :D...
Gecenin bi yarısı kaçan uykumun gelmesini beklerken,karaladığım bir yazı işte...
Bunalım da felanda değilim,aslına bakarsanız çok da mutluyum şu sıralar (bi de su sınavlar olmasa :( ) ..Ama nedense sıkıldığım şu süre zarfında,içimden öyle mutlu olmak,mutlu konuşmak gelmiyor,tepemde ise kelebekler,sarı serçeler uçmuyor malesef...
Sonra da noluyor,"Duygu sen hep bunalım takılıyorsuuuun,a aaa ..."diyorlar :(...
Yok anam yok valla o kadar depresif bi tip değilim :D ...
Tamam allah vergisi bir alınganlığım var ama,oda "her insanın bir kusuru vardır." hesabı yani :D :P
Tamam tamam sustum :D.

Evime gitmeme günler kaldı...2 Haziran da memleket yolcusuyum...
Dün de Eskişehir'e Bursadan 40 kişilik tur ile yaşlı teyzeler ve amcalar gelmiş...Tranvayda kahkahalarla gülüp,bağıra bağıra konuşurken,susamayan bendeniz "teyzecim Bursadan mı geldiniz,bende 11 yıldır oralı oldum valla,çok özledim............. " diye muhabbet acıldı..Tabi konuşma bana ve öğrenciliğe döndü..İnerken de bana "Bursa'ya senden slm söyleyeceğiz güzel kızım" dediler :D:D

Bugün ingilizce kursumda bitti :( ..Hocamız yeni öğrenen biri için iyi gittin dedi..Tabi bunu devam ettirmen gerek de dedi...Kursumdan ve arkadaşlarımdan ayrıldığım içinde biraz hüzünlüyüm aslını isterseniz... :/
Neyse,diğer olumlu ve güzel giden haberleride evime döndüğümde yazarım rahat rahat :D
Hepimize bol şans sınavlarda ve hayatta ...
Mutlu kalın efendim :D :D

Merhabalar...

Şimdilik bu kadar...

Daha ne olsun ama canım...Sırada Osmangazi Üniversitesi şenlikleri var...O zaman gelsin,onu da anlatırım...

Hadi sağlıcakla kalın..

Bol şans herkese....

Bu resmi çok sevdim..Çok tatlı ifadesi var... :D


Evet Eskişehir'de ki son günlerimi yaşıyorum.Herşeyin son yılı...
Eskişehir'de ki,apartımdaki,şenliklerdeki ...

Bu sene şenliklerde beğendiğim isimler geliyor..
Anadolu Üniversitesine:
Kenan Doğulu (Ki bu konser yarın akşam :D ) ,Mor ve ötesi,Şevval Sam,Gece Yolcuları,Nev geliyor...
Ama şaşkınlığım,yıllardır her sene şenliklerde ilk sırayı kapan Şebnem Ferah neden bu yıl gelmiyor..Gelmeyecek zamanı bu yıl mı buldu?..Sorarım Şebnem'im Ferah'ım sana,neden gelmezsin,neden beni üzersin,neden,neden,neden ?...
Ahh Şebnem'im ahhh..
Osmangazi Üniversitesine:
Badem,İlhan Şeşen,Işın karaca ve ,ve ,ve ,Volkan Konak..
Bu adamın canlı performasında,konserinde olmayı çok istemiştim..
Ve olacağımda.. :D

İstanbul ve Ankara'dan gelmesini beklediğim 2 arkadaşım var..İnşallah gelebilirler buraya...Daha eğlenceli olacağa benziyor.. :D

Bloğum bi süre sessizdi..Sessizlikle düzeltiyorum hayatımı,o şekilde daha başarılı oluyorum..İnancım bu en azından :)
Yaşadıklarım kolay değil malesef...

Neyse bugün güzel bir günümdeyim..Mutlu olduğum bir günümdeyim...
Dün değerli bir arkadaşımla uzun uzun konuşup,mesajlaştık...Yolculuğu boyunca çekti beni valla.. :D . Blogumu okuyor mu bilinmez,ama sınav stresimi,günün yorgunluğunu varlığı ile attırdı üstümden...Kendisine bu büyük katkısı dolayısıyla teşekkür ederim.. :D

Nese bu seferlikte benden bu kadar..
Şansınız bol olsun millet... :D

Yorgunum...
Hiç bişey yapasım yok son zamanlarda...Acilen toparlanmalıyım...Çevreme sarıyorum çünkü...
Canım sıkılıyor...
Depresifim...
Sanırım bunlar BUNALIM belirtileri... :(

Tabi bu,bugün izlediğim "Güneşi Gördüm" filminden sonra daha bir artış gösterdi...Bir insan bir filmde bu kadar mı ağlar yahuuu ... :(
Sulu gözmüyüm nedir?...

Off ya ama cidden çok sarstı film beni...
En çok da;
-Ahmet'in şehit düşmesi,
-Bebeğin ölümü,
-Çocukların,aneleri ile kavuşma anı ve annenin bebeğini kaybettiğini öğrenmesi.
-''Abi çatışmada yüzyüze gelirsek ne olacak?'' sorusuna, verilen cevap çok sarsıcıydı...
"Ben ölürsem terörist,sen ölürsen şehit..." ...
-Kadri (kado) 'nin gay olduğunu öğrenen abisi ile yüzyüze gelerek yaptıkları son konuşma ve abisinin Kadri'yi vurması.. :(

Özellikle bu sahnelerde acayip ağladım..Unuttuğum sahnelerde vardır muhakkak...
Ama Mahsun Kırmızıgül'ü tebrik etmek gerek gerçekten ...
Helal olsun...

Ama benim içimde neden böle garip bir yorgunluk var ,anlamadım...
Puuuffssss....

Büyüyoruz be arkadaş...
Daha dün doğmuş gibiyim.Aslında büyüdüğümü kabullenmeyerek.Minicik bir kızdım ben,aile meclisinin mercimek dalı,eniştemin cimcimesi,dedemin çitlenbiği,mahallenin haşarı,hırçın,inatçı kızıydım.Ellerinden tutup güvenle gezdiğim büyüklerim teker teker vazgeçiyorlar yaşamdan.Büyüdükçe anlıyorsun yokluğun,sevgi yoksulluğunun ne olduğunu.Ağlıyorsun sonra sessizce kaybettiklerine,aslında varlığını hep yüreğinde hissettiğin kaybettiklerinin yokluğuna...

Büyüyoruz be arkadaş...
Her geçen saniye hayatıma yeni insanlar girmeye davam ediyor.Ve her saniye bazılarının hayatımdan çıkmalarına,üzülerek şahit oluyorum...Benim için en önemlileri sabit kaldığı sürece pek de koymuyor durumun düzeni...
Ama yinede...

Büyüyoruz be arkadaş...
İyisiyle kötüsüyle 22 yılı devirdik.Çanlar yavaştan sallanmaya başlıyor bile...Ve ben bugün bir şeyler söylemek istedim.Siz,hepiniz,hayatıma iyi kötü bir şekilde girmiş tüm arkadaşlarıma ve herkese...
Büyüyorum...
Bazılarınızın hayatımdaki yeri o kadar değerli ki...Bir elin parmağını geçmez bu sayı.Doğrusuda bu sanırım.Sizin varlığınız her geçen gün beni biraz daha güçlü,dinamik,güvenilir,hassas ve sevgi dolu yapıyor.İyi ki hayatıma bu kadar erken girdiniz..Ailem en başta olmak üzere,11 yılı devirdiğim değerli dostlarım ve siz değerli arkadaşlarım,sizleri çok seviyorum.Bu hayatta beraber yürüyoruz,hiç ayrılmamak dileği ile..

Bazılarınız ise hayatıma girmenizle birlikte benden hep birşeyler yitirttirdiniz.Arkadaşlığı,sevgiyi,aşkı,güveni öldürdünüz yüreğimdeki.Hayatımın bi dönemlerinde olmuş ve olacak siz arkadaşlarım,ne kadar derinden üzsenizde,herbirinizin ayrı ayrı değeri vardır bende,bir yerlerde.Sizlerden de çok şey öğrendim.Aslında hayatı,yaşamı,sizden öğrendim de diyebilirim...

Büyüyoruz be arkadaşlar...
Bu hayatın içinde hep beraber,düşe kalka,iyi kötü büyüyoruz işte.Demek istediğim ilerleyen günlerde 22 yılımı dolu dolu dolduracağım.22 yılda hayatıma girmiş olan herkese varlıkları için çok teşekkür ederim....İyi ki her biriniz varoldunuz hayatımın her bir döneminde...

Büyüyoruz be arkadaşlar...
Bu yolda herbirimize ayrı ayrı bol şans diliyorum.15 Mart itibari ile hayatıma her anlamda bir çeki düzen vermeye karar verdim.Sanırım doğru olanda bu.
Dedim ya herbirimize bu meşagatli yolda bol bol şans ve sabır diliyorum...

He bu arada 15 Mart benim doğum günüm..Kutlamak isteyenler bana buradan,telefon ile,msn aracılığı ile,facebook ile ve yüzyüze görüşebilirler & ulaşabilirler...

Size her imkanı sağlıyorum bakın...
Hadi iş başına.... :D :D

Gideceğim,gidiyorum derken o gün geldi de çattı bile...

Bavulumu topluyorum.Doldu da taşıyor bile.Ne bulduysam doldurmuşum resmen.Annemde iki yolluk koyuyor,inince aç kalmayayım diye.Düşünceli annem benim.Ama anlıyorum;sessizce,biraz da hiddetli topladığı bavulumu,yüreğinden bıraktığı dualar ve gözyaşları ile doldurup taşırıyor aslında.Babam köşede sessizce bizi izliyor.İçten içe "niye izin verdim bu kıza?.." diye.Yanıyor içi,gidiyorum diye.Abim ise bu sefer başka bir gururlu.Ben ise biraz sessiz,biraz ağlamaklı,biraz da tebessümle bana ait eşyaları dolduruyorum bavula.Albümler,resimler,giysiler...
Sonra fark ediyorum ki sen de girmişsin o bavula.Seni görünce birden irkilip,kapatıyorum kapağını bavulun.İçinde kilitli kalıyorsun.Ben ise aklımda bin bir çeşit soru...

Hava alanındayız.Bekleme süremiz boyunca sürekli konuşuyoruz.Bazılarının içi öyle boş ki,konuşmak için konuşuyor olduğumuz çok belli.Sussa biri,atlayacak diğeri "Gitme!.." diyerek,sonra ağlayacak.Ama bastırıyoruz duygularımızı.Ben ise korku ve heyecan ile birlikte,huzurlu ve huzursuz arası bir yerdeyim.Sonra tüm havaalanı birden sessizleşiyor.Sanki insanlar heykel gibi çakılıyorlar oldukları yere."Uçağınıza geçiniz..." anonsu kulakları çınlatıyor.Bir anda o havadan sudan konuşmalar sessizliğe bırakıyor yerini.Sarılıyoruz.Her sarılmamız da gözlerimizden yaşlar boşalıyor.İçimizde söyleyemediklerimiz,gözyaşı taneleriyle sessizce akıyor yanaklarımızdan,yaka yaka hem de tenimizi...

Uzaklaşıyorum ailemden sonra.Kollarımızın ağrıdığını hissetmiyoruz bile el sallamaktan.Seni/sizi seviyorum cümleleri dökülüyor her saniye..Sonra o bavuldan çıkmayı nasıl başardığını anlamayarak el sallıyorum sana da.O kadar istemiştim aslında yanımda götürebilmeyi seni,ama sen şimdi ailemin arkasından sessizce el sallıyorsun bana...Görüntün bir gidip,bir geliyor.Yok oluyorsun sonra görüntümden.Önüme duvarlar çıktığını çok sonra fark edıyorum.Utanarak el sallamayı kesiyorum.Ağlamayı sürdürürken gözden kayboluyor herşey.Yavaş ve hızlı adımlarla,bazende geriye dönüp baka baka uçağa yaklaşıyorum.Birden ayağım tökezliyor,sarsılıyorum..İşte o an kendime geliyorum."Ne yapıyorum ben?."Geri dönüp ilerliyorum bir kaç adım havaalanına doğru.Ve yine aynı soru."Ne yapıyorum ben?.."Bir kaç saniye öyle durup düşünemediğim bir akılla bakıyorum ortalığa boş boş...Sonra yüzümde kocaman bir gülümseme ile,uçağa doğru koşuyorum,bilmediğim bir ülkeye...

Koltuğum tam da istediğim gibi,cam kenarı.Şehir içi yolculuklarında cam kenarı bulmak için ne çabalardım.Şimdi o şehirlere havadan bakacağım.İçim bir hoş oluyor.Burkuluyorum.Uçak havalanırken tek tek ailemi görüyorum aşağıda..Önce annem,babam,abim,sonra arkadaşlarım...Hepsinin yüzü dünyalar kadar büyük görünüyor gözlerime..En son seni görüyorum.O temiz gülümseyen yüzünle.Sade,candan,sıcak,samimi,içten bir tebessüm ediyorsun bana.Önce topraklara yansıyor yüzün.Sonra denizlere,masmavi gökyüzüne ve de.Yüzümde sizi/seni görmekten kaynaklanan bir tebessüm.

Ama o da ne?
Siz kaplıyor üstünüzü.Göremiyorum sizi.Arıyorum camdan ama bulamıyorum,yüzüm düşüyor.
Üzülüyorum..
Sis ve bulutlar çekildiğinde aşağıda yabancısı olduğum bir ülke,daha sonra bir şehir görünüyor.Bin bir duyguyla çıktığım yolculuk sonunda sonlanıyor...

Güzel bir sözümüzü,bu blogta biraz değişmiş şekilde buraya iliştirmek istiyorum.
"Ben sevgililer gününe,sevgililer günü demem.Sevgililer gününde sevgilim olmadıkça... "

Malumunuz yalnızım...
Bu kafaylada gidersem daha nice güzel günleri yalnız geçireceğim...Önümüzdeki Cumartesi malumunuz sevgililer günü.Ben ise dışarıdaki o mutlu çiftleri görmektense,yurdumda tek başıma kalmayı tercih ediyorum...Tabi bazı dostlarım halime acıyıp bana süpriz bişiler yapmadıkça...

Bir sevgililer günü daha geldiiii geçiyooorrr... :(
Kendimi motive etmek amaçlı bi kaç cümle yazarak,bu gereksiz yazımı sonlandırayım .. :D

Benim sevgilim,ailem ve dostlarım .. :D :D :P

Seneye sevdiğim bir sevgilim olması ümidi ile...Hadi hayırlısı herkes adına..

Şans sevgilisi olmayanlardan yana olsun anacııımm .. :D

Görüşürüzzz....