Mavi Kelebek ...

:D :D :D

Mutluluk bu olsa gerek...Bir çikolatayı böyle yiyebilmek...Amaaa çok tatlı bu yaaa,yerim ben seni bitanesiiii ... :D

Bugün Ankaraya gidiyorum...Saat 12:30 Bursa'dan kalkışım var..Heyecanlıyım..Çünkü ilk defa bu kadar büyük çaplı bir projeye dahil oldum..Her şeyin sıra ile olmasını istedim çünkü...Yurt dışına açılmamdaki en büyük basamaklardan birini geçmeye gidiyorum valla :/
Toplum gönüllülerinin düzenlediği bir proje ve ben de dahil oldum...15 gün sürecek ve hiç boş zamanımız olmayacak...Ama biliyorum ki izmir'deki projemde böyle dolu dolu idi ve çok başarılı geçmişti.. :D

Uyuyamıyorum..Sinir,stres geldi bana burda,uyuyamıyorum yaw...Gece 3'ü geçti,benim gözler fal taşı gibi...Benim böyle bir sorunum var işte...Heyecan ve mutluluk bir araya gelince bende uyku güme gidiyor..Sanki uykum varmış gibi geliyor,ama yok..Yatağa yatıyorum,ama uyuyamıyorum..Sorunlu insan modeliyim resmen yaa.. :D Valla ne garip bir yaratığım ben böyle.. Yarın bir sürü işim var ve ben hala uyuyamıyorum..

Ankara'da çok büyük kararlar alıcam..Kendi adıma..Evet proje bir yandan yürüyecek ama ben kendi hayatım adına bir kaç karar almalıyım...Yoksa bu gidişle cidden çok daha fazla üzüleceğim...Kendimi yıpratmakla kalıyorum,kimsenin umurunda bile olmadığım konularda..Birilerini hayatımdan çıkarmam gerek,zor da olsa :/ ...Yoksa bu gidişle giderse ben zarar göreceğim...Ki görüyorum da...

Uzun süre internetten,telefondan,yani teknoloji adına herşeyden uzak kalıcam...O yüzdende düşünme fırsatım olacak...Yada fırsatım bile olmayacak :D ...

Anaaamm ne bileyim yaa...Kafam allak bullak...Darmadağın oldum resmen yaa...Silkelenmem gerek valla :D...

Bııııırrrrrrrrrr :P :D :D :D

Gözler her zaman gerçeği söyler ya,işte şimdi sizden sadece fotoğraflardaki gözlere bakmanızı istiyorum...Bakalım neler göreceksiniz o gözlerde... :/

İki kişi kavga ederken,ağızdan çıkacak o en acı söz çıkmadan dursun dünya...Dursun ki kırılmasın bir taraf...

Sen arkanı dönüp gidecekken dursun ki,ben sana gerçekleri söylememem gerektiğini hissedeyim...
Ve dursun dünya..

Dursun ki...

ahahahaahhah

Uzun zamandır dilimden düşmeyen bir şarkıyı iliştirmek istiyorum bugün buraya...Nedense şu son günlerde acayip duygusal moddayım..Sürekli ağlıyor ve yerli yersiz gülüyorum..Deliriyor muyum nedir anlamadım ki?...Garip ya...Önüme gelene sataşıyorum,allahtan karşımdakiler sabırlı..Yok ben kendimden biliyorum,ben kendi psikopatlığımı kaldıramazken ,çok sevgili arkadaşlarım,ailem nasıl dayanıyor bana anlamıyorum valla :D ..Geçtiğimiz zaman içinde bir arkadaş demişti ki hatta ," Duygu seni mutlu görmek gerçekten güzel,üzgün olduğunda mahvediyosun beni çünkü .." ...Çok çekti garibim galiba :D ...Yok yok valla geçici bir dönem..Benim böyle belli dönemlerim vardır.Korkmayın geçici.. :P
Şarkım güme düştü..Yok ya ben şarkımı güme atarmıyım...Çok iyi bir dinleyici olduğumu düşünürüm her zaman...Kulağımda vardır hani..Yazarım,tıngırtatırım,söylerim...Ama işte kendimce :D ...Şimdi size değerli bir müzisyenin,son günlerde dilime dolanan şarkısını buraya yazmak istiyorum..Ferudun Düzağaç'tan,

Çocukluk…
Bir zamanlar miniciktim..Ufacıktım,tefeciktim…Mahallenin cimcimesiydim..Erken yürümem ve erken konuşmam sebebiyle çocukluğum pek bir el üstünde geçti…Nazar değmesin diye boncuk taktılar son kullanma tarihi 22 imiş..22 yıl da bitti.. Devamı uzun hikaye.. :D
Ben nasıl bir çocuktum?..
Bakmayın öyle kelebek nickini kullandığıma..Öyle masum bişi değilmişim…Genelde adım Çaki olarak adlanırmış küçükken..Çok yaramazmışım…Herkesi dövermişim mahallede..Ama herkesle de en iyi anlaşan benmişim..Demek ki dayaktan dolayı arsız olmuş mahalle sakinleri..Ben napim.. :D
Bu yazı birazcık uzun olacak..Yol yakınken dönün derim :D..Sıkılırsanız bilemem ona göre…Sıkılırsanız da devamını okumazsınız canım dimi ama… :D
Ben kendimi bildim bileli lojmanda büyüdüm..Lojmanımız ise o küçük ilçenin en büyük alana sahip yeriydi belki de..Kocaman bir bahçemiz vardı..Elma,dut,kiraz,vişne,kayısı,ayva…Ağaç tepelerinde geçti küçüklüğüm.Nasıl bir cesaretse,en uç yerlerine bile çıkardım.Gül’lerimizde vardı bahçemizin her tarafında..Ben öyle yere basmazdım.Genelde duvar tepelerinde gezerdim..Çok da düşerdim…Ki bi gün koca gül ağacının içine düşmüştüm..Tüm mahalle ağlama sesime dışarı çıkmıştı :D …
Özlüyor insan özlüyor…Çocukluğunu özlüyor…Yada en azından ben çok özlüyorum.Kahkahalarımızı,kavgalarımızı,zırıltılarımızı,hayata dair savurganlığımızı…Türlü türlü oyunlarımızı,komşularla buluşmalarımızı,hayvanlara karşı bağımlılığımızı :S :D ...Bir çok küçük kız gibi benimde bir sürü bebeğim oldu,makyaj malzemesi oyuncakları,evcilik için yemek takımlarım vardı…Ama en özlediklerim arasında,ağabeyimle oyuncak araba yarıştırmak,mahallede bisikletle hız denemek,duvar ve ağaç tepelerinde gezmek..:D
Özlüyor insan özlüyor…Çocukluğunu özlüyor…Küçük baş hayvanları(karınca,sinek,solucan,örümcek,vs)parça pinçik yapmayı bile özledim…Yok öyle surat ekşitmek falan.Sizde yapmışsınızdır böyle delilikler…Şimdi yapıyor muyum,tabi ki hayıııırrr..Alim Allah panter emel diye bir abla gördü geçirdi Türkiye :D ..Şaka bir yana şimdilerde o yukarıda saydığım hayvanlara karşı bir tikim var..2 saniye görsem 3 gün kaşınıyorum…Bu da Tanrının cezası olmalı :D:D…
Özlüyor insan özlüyor..Çocukluğunu özlüyor…Çocukluk aşklarını özlüyor.Aşk sanıp da yaptığı saçmalıkları özlüyor…Gaddar olan çocukluk yıllarını özlüyor…Sonrasında gidip barışmayı ve de..
Yıllar geçti üstünden ve bizler büyüdük…Değişik şehirlerde ikamet etsem de,oralarda onlarca arkadaşım olsa da insan çocukluğunu,çocukluğundaki saf kardeşliği özlüyor…
Şimdilerde her birimiz farklı şehirlerde yaşıyoruz.Hepimiz dağılmışız bir toz yığını gibi…Geçenlerde 4 çocukluk arkadaşımı buldum..Hasret,özlem giderdik…Fark ettik ki…Bizler hep birbirimizi özlemişiz…Geçmiş güzel günlerimizi yad ettikçe oturup ağlayıvermişiz..Utanmadan,sıkılmadan…
Ve insan özlüyor…Özlediklerini bulunca da fark ediyor ki…Bizler hala çocukluk arkadaşıyız,dostuz,arkadaşız,kardeşiz…
Özlüyor insan özlüyor…Çocukluğunu özlüyor…

Zor…
Her şeyi bir anda kabullenmek zor…
Çok zor hem de…
Henüz seni sevdiğimi bile kabullenememişken,şimdi senden vazgeçmeye çalışmayı kabullenmek çok daha zor…
Hayatımızda ne çok şeyden vazgeçip,ne hızlı kararlar alıyoruz aslında..Bunlardan biri de neden sen olmayasın ki…
“Göz görmeyince gönül katlanırmış.” diyorlar ya…Kim demişse halt etmiş bence...O daha bir acı koyuyor insana...Ne yapmam gerektiğini,nasıl bir karar almalıyım onun adına ve kendi adıma bilmiyorum…Nasıl davranmalıyım,nasıl konuşmalıyım,nasıl uzak kalmalıyım …Hiç bişi bilmiyorum…
Dedim ya…
Zor…
Her şeyi bir anda yapmak ,bir anda her şeyi yok saymak çok zor…
Zor olanı benim başarmamda çok zor…

--

“Sıcak ve kucak kucak,özgürlük gibi onu özlüyorsanız siz sağlam aşıksınız…”
Demek ki ben sağlam aşığım.. :D
Peki o?...
Özlüyor mu beni ki…Seviyor da,her şey sevmekle kalmıyor…
Özlüyor mu??...
En çok öğrenmek istediğim bu olurdu her halde..
Benim onu özlediğim kadar o da beni özlüyor mu?...
:/

--

Aldım başımı gidiyorum…

Çek git diyor şeytan…
Git sessiz sedasız.
Ve gittiğin zaman sanma ki ağlayıp sızlarlar ardından…