İlk önce sessizlik vardı...

....Sonradan Gelmeye Başladı Melodiler....

Dokunamamanın ne kadar acı birşey olduğunu fark ettim...
Bunu daha önce yaşamıştım...
Sana duygumu söyleyip,yanında olamamak çok acıymış...

Sonra,öpemedim...
Sadece bakabildim küçük bir kız çocuğu gibi...
Konuşamadım,yüzünü bile göremedim...
Yanımda olmanı istediğim zamanlar da,sarılamamanın ne kadar acı olduğunu fark ettim...


Sonra öylece bekledim...

'' İlk Önce sessizlik vardı...
Şimdi ise Sensizlik...''

Saatlerce düşündüm...

İlk önce güneş açtı,
Sonra yağmur yağdı hayallerime...
...ve ben,
Yağmur tanelerinin hayallerimin üzerine düşmesini seyrettim...
2 Responses
  1. Adsız Says:

    yazıların çok güzel ve çok etkileyici o kadar dolmuşsun ki kendini en güzel ifade edebildiğin şekilde yani kalemle ifade ediyorsun. seninle birebir tanışmadık hatta birbirimizi tanımıyoruz ama ben seni sadece bu yazdığın yazılarla çok iyi tanıdım


  2. Duygu Says:

    evet gerçekten doldum..dısarıya yansıttıgım için üzüldüm aslında..depresyonda degılım hea,ona göre..
    işte bir anlış seyler bunlar.. :D