Mavi Kelebek ...

Gözleri yeşildi…
Baharın o tertemiz bakışını almıştı gözlerine…Karşısındakine yansıtmasını da çok iyi bilirdi…
Bahar gibi bakardı,bahar gibi gülerdi…Duru ve bi o kadar anlamlı..
Gözlerini iri iri açar öyle bakardı hayatıma,aşkına… İçten,samimi bir duyguydu bu..
Baharı çok seviyorum ben,her yeşil yaprakta o gelir yeşil gözleri ile aklıma… Özlediğim gelir,duygularım depreşir..
Ben baharımı kaybettim ama...
Ne o ağaçlar,ne o çiçekler o varken ki kadar güzel görünür gözüme..O varken güzelmiş bahar bana…
Şimdi sadece 5 harfli bir kelime işte…
BAHAR…

Bahar gözlüm…
6 yıl geçti hayatımdan çıkalı… 6 yıl hep seni özledim ben,hep seni hatırladım,hep seni andım her cümlemde,her şarkımda,her müziğimde…
Hani benim papatyalarım vardı ya,onlar yok artık biliyor musun? Hepsini koparttım ve 6 yıl önceki benim duygularımla,şu anda o duygularla yaşamını sürdüren aşıklara dağıttım..Papatyanın umudunu çoktan bıraktım ben..
Tam 6 yıl önce….
Şimdi ben,bir mavi kelebeğim… Masmavi bir kelebek….
Mavi kelebeğin çok güzel bir hikayesi var… Umudu,gücü,öz güveni anlatıyor..

Seni kaybettiğimi idrak ettiğim gün,şu hayatta aslında çok güçlü olduğumu fark ettim biliyor musun? Ben güçlü bir kızdım,ne acılara dayanmış,ne iç çığlıklarla savaşmış bir kızdım…Bu kadar güçlü olmak doğrumuydu,yoksa saçmamıydı bilmiyorum…

Çok şey başarmış olmak hayatta…

Aslında kendimden bi çok şey götürdüğünü yeni yeni anlıyorum biliyor musun baharım?…
Dün bir yaş daha büyüdüm,sensiz geçen bir yaş daha …
Kim bilir daha kaç yaş sensiz geçireceğim…

Sana yazdığım,sadece sana seslendiğim yazılarımla hep yanımdasın aslında…
Ben seni çok özledim…
Dostluğunu,samimiyetini,cesaretini,dürüstlüğünü,yüreğini ve sevgini…
Ben seni çok özledim…
Esmer tenindeki,o tüm baharı içine alarak baktığın yeşil sulu gözlerini…
Ben seni özledim…
İleride, “ paşalık da yakışır hani bana …” değişini çok özledim…

Bahar gözlüm bu gün bir kez daha, seni çok özledim…
……….


Ve senden sonra yüreğime giren ilk kişi …